Krapkowicki Zamek - W Krapkowicach, przy Starym Mieście podziwiać można zamek rodów Redernów i Haugwitzów. Podobnie jak miasto, powstał przy ujściu rzeki Osobłogi do Odry. Zamek wyróżnia się w krajobrazie Krapkowic potężną późnorenesansową budowlą w kształcie czworoboku. Wjazd na dziedziniec prowadzi przez tylko jedną bramę, zbudowaną w kształcie tunelu przebijającego masyw budynku zamkowego. Dzieje krapkowickiego zamku są mało znane. Nie wiadomo kto i kiedy go zbudował.
Krapkowicka Baszta – XIV-wieczna Brama Górna Wieża Bramy Górnej zbudowana w II połowie XIV wieku, przebudowana ok.1580r. Baszta wykonana jest z kamienia łamanego w stylu gotycko - renesansowym. Jest to budowla prostokątna, trójkondygnacyjna w przyziemiu sklepiona kolebkowo. Nad gzymsem koronującym umieszczono attykę z fryzem arkadowym oraz grzebieniem złożonym ze sterczyn i szczycików. We wnękach fryzu znajdują się strzelnice kluczowe. Na poszczególnych kondygnacjach znajdują się wystawy plastyczne prezentujące najciekawsze obiekty i miejsca Ziemi Krapkowickiej.
Średniowieczne mury miejskie - Wiadomo, że w Krapkowicach od XIV wieku do 1829 roku istniały mury miejskie z czterema bramami. Pierwsze wzmianki na temat ich budowy pochodzą z 1384 i 1418 roku. Mury wzniesione z kamienia łamanego były wielokrotnie przekształcane i odnawiane. Z obwarowań do czasów współczesnych zachowały się: XIV-wieczna wieża Bramy Górnej z przyległą partią murów obronnych na ulicy Basztowej, fragmenty murów w północno-wschodnim narożniku miasta oraz obniżony ciąg murów w części południowo-zachodniej.
Krapkowicki Rynek - Najbardziej reprezentacyjną częścią miasta jest krapkowicki Rynek. Posiada typowo średniowieczną zabudowę - fontanna na środku, wokół stare kamieniczki, jedna obok drugiej, ulokowane na obwodzie prostokąta, poprzecinane wąskimi, dojazdowymi uliczkami. Najstarsza kamienica pochodzi z XVII wieku - Dom z 1784 roku stoi w Rynku(kamienica nr 4). Przed laty na środku Rynku stał drewniany ratusz, który spłonął w wielkim pożarze w 1845 roku
Wieżyczka zwana Tatarską – kapliczka słupowa pochodzi z czasów najazdów tatarskich na Polskę. Wieżyczka to tajemniczy obiekt, który stoi na terenie leśniczówki. Pochodzenie kapliczki jest bliżej niewyjaśnione. Zbudowana jest z kamienia i otynkowana. Ma kształt ośmiościennego słupa. Na temat jej pochodzenia istnieją różne legendy.
Pałac w Izbicku - Najstarsze wzmianki o pałacu datowane są na XVI wiek, jednak dopiero w połowie XVIII wieku pojawił się pierwszy szkic, który unaocznia wygląd pałacu. Pałac otoczony jest 11 hektarowym ogrodem, w którym rośnie wiele długowiecznych pomników przyrody. Na słupach przy bramie wjazdowej umieszczone są dwa kamienne dziki, będące częścią herbu zasłużonego dla gminy rodu Strachwitz. W 2003 obecny właściciel wyremontował pałac i doprowadził go do dawnej świetności.
Park Dworski z XVIII wieku - z dwoma stawami i starodrzewem – Park rozplanowany jest na rzucie nieregularnego wieloboku, zbliżonego do litery L. W części południowo-wschodniej znajdują się dwa stawy, w roku 1845 wzmiankowane w źródłach jako hodowlane. Przy zachodnim brzegu większego stawu znajduje się starodrzewie dębowe. Park wraz ze stawami zajmuje obszar 3,8 ha.
Kościół pw. św. Piotra i Pawła z barokową chrzcielnicą – pierwsze wzmianki nt. kościoła pojawiły się w roku 1371. Prezbiterium ma kształt zbliżony do kwadratu, obok prezbiterium, po stronie północnej znajduje się zakrystia z dwiema niewielkimi przybudówkami, oraz pięterkiem. Kościół wyposażony jest również w trzy ołtarze, chrzcielnicę barokową z XVIII w. oraz kropielnicę z przełomu XVIII i XIX w.
Dzwonnica z rudy darniowej w Chróścinie – Gotycka dzwonnica, która pełni również rolę bramy wejściowej na teren przykościelnego cmentarza. Zbudowano ją w XV w. Natomiast na początku XX w. przeszła gruntowny remont łącznie z renowacją schodów. Składa się z 3 kondygnacji – dwie pierwsze murowane są z rudy darniowej, natomiast ostatnia murowana jest z cegły o układzie polskim. Hełm dzwonnicy jest w kształcie ostrosłupa o podstawie oktagonu.
Pałac w Niewodnikach – zespół pałacowy z XIX wieku, w skład którego wchodzą: budynek pałacu, park, oficyna i spichlerz. Niegdyś od strony potoku wejście do parku otwierał w XIX wieku młyn wodny.
